چوب گردو کیفیت فیزیکی ، مکانیکی و تکنولوژیکی چوب گردو در درجه عالی است. روی هم رفته چوبی است راست تاوه ، خوش کار ، با نرمی متوسط و در عین حال بسیار بادوام و مقاوم. قابلیت اره خوری، رنده خوری، صیقل پذیری، پرداخت و لاک پذیری، ارتعاش، چسب پذیری، مقاومت در مقابل ساییدگی، مقاومت در مقابل ریش ریش شدن و جدا شدن الیاف در آب و در مقابل رطوبت و غیره ایده آل است.
قابلیت میخ خوری و میخ نگهداری، پیچ خوری و پیچ نگهداری آن نیز خوب است. قابلیت تورق آن عالی است و برای تهیه روکشهای با روش لوله بری، به ویژه با روش تراش زنی و اره ای عالی است. می توان از آن روکشهای بسیار نازک و ظریف حتی به ضخامت ۱/۳ میلیمتر تهیه نمود که برای کمتر چوبی این ویژگی میسر است. وزن مخصوص چوب درون گردو (چوب درون آن) در حدود ۰/۶ تا ۰/۷۵ گرم بر سانتیمتر مکعب می باشد، یعنی در حد متوسط است. در نقاط مختلف و پیشرفته صنعتی جهان چوب گردو را در درجه اول به منظور روکش سازی و نماسازی (با روش تراش زنی) به کار می برند.
روکشهای گردو برای روکش کردن و نماسازی در ساختمانها، دکوراسیونهای داخلی، ساخت رویه میز، رویه تخته های خرده چوب و نئوپان، رویه تخته های ست (تخته لامله)، رویه قفسه ها و کمدها و بوفه ها، رویه مبلهای بسیار با ارزش، رویه چوب پرده ها، روکش اطاق های اتومبیل و واگن های راه آهن، روکش پروفیل های مختلف چوبی، رویه تخته لایی ها و غیره به کار می رود. در روی چوب گردو گاهی غده ها و گره های بزرگ و کوچکی از مجموع گره های کوچک به وجود می آید که به صطلاح بروسن یا لپ نامیده می شود و برش آنها نقش و نگار زیبا به وجود می آورد که ارزش فراوانی در صنایع تزئیناتی چوب و دکوراسیون دارد. این قسمت از چوب گردو به قدری گرانبهاست که حتی کیلویی خرید و فروش میشود.
گاهی هم برای بدست آوردن نقش و نگار زیبا و بازار پسند، گردنبندهای گردو را به شکل مخروطی (عین تراشیدن مداد) تراش کرده و روکش های گرد برای کاربرد ساخت رویه میز و غیره بدست می آورند. یکی دیگر از مصارف عمده چوب گردو تهیه فرشهای چوبی (پارکت چوب گردو) است که در اروپا و در ایران بسیار متداول است. به ویژه به صورت پارکت موزاییک از آن استفاده می شود.