چوب راش

چوب راش از جمله چوب هایی است که در جنگل های شمال کشور و همچنین جنگل های محدوده ی دریای خزر وجود دارد. برای شناخت بهتر این نوع چوب بهتر است از ویژگی های آن شروع کنیم. چوب راش در مناطق کوهستانی به خوبی رشد می کند و دارای برگ های پهنی می باشد. درختان آن چیزی در حدود ۲۴ تا ۳۰ درصد از حجم جنگل های شمال کشور را دربر می گیرد. نکته ای که قابل توجه می باشد این است که هر چه از سطح دریا ارتفاع داشته باشد، درخت آن رشد بهتر و همچنین تنه ی تنومند تری خواهد داشت.

یکی از مشخصه هایی که می توان چوب راش را از انواع دیگر چوب تشخیص داد، رنگ آن می باشد. تنه ی درخت این چوب سفید رنگ می باشد. رنگ درون چوب آن در ایران زرد رنگ تا قهوه ای تیره مایل به قرمز است که در چوب های خارجی راش، رنگ درونی آن کم رنگ تر از نوع ایرانی اش می باشد. درخت چوب راش دارای ارتفاع بلندی است که گاهی به ۳۰ تا ۳۵ متر می رسد و دارای قطری به اندازه ی ۱٫۵ تا ۲ متر می باشد.

از خصوصیات بارز چوب راش بافت آن را می توان نام برد که بافتی منسجم و یکنواخت دارد و همین ویژگی است که باعث خوش تراش بودن این نوع چوب شده است، همچنین در هنگام برش دارای انعطاف بالاییست و دچار شکستن نمی شود. لازم به ذکر است که چوب راش ایران و آذربایجان در بازار مبل دارای بیشترین استفاده می باشد. برای تشخیص رنگ این چوب در مبلمان، می توان با مشاهده رنگ کرم مایل به قرمز متوجه جنس چوب راش آن شد. البته راه دیگری هم برای تشخیص چوب راش وجود دارد، آن هم این است که چوب راش هیچ زبری ندارد و سطح آن یکدست و نرم می باشد.

یکی از دلایلی که چوب راش در کارخانه ها بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، آغشته شدن چوب با محلول های محافظتی می باشد. اگر این چوب به صورت مکرر در معرض مستقیم آفتاب قرار گیرد، باعث سوختگی بر روی آن می شود و اگر شدت نور افزایش پیدا کند، باعث به وجود آمدن شکاف در چوب می شود. خاصیت چوب راش، نرم بودن آن است که در هنگام برش دادن بسیار آسان برش می خورد و وزن آن کمی سنگین است. به دلیل انعطاف پذیر بودن این چوب، در صنعت مبلمان سازی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد چرا که برای کنده کاری می توان به سادگی نقوش مختلف و متنوعی را بر روی آن اجرا نمود.

چوب توسکا

در اینجا قصد داریم دو نوع از مهم ترین و پرفروش ترین چوب راش در ایران را به شما معرفی کنیم. این دو نوع عبارتند از راش ایران و راش اروپا.

چوب راش ایرانی

چوب راش ایرانی که به لاتین نام آن Fagus orientalis می باشد، دارای بافت ریز و همگنی می باشد که به دلیل همین ویژگی، باعث شده این چوب در صنعت های مختلف، بسیار مورد استفاده قرار گیرد. جنس چوب راش ایرانی به شکلی است که برای مصارف چوب های نیمه سخت بسیار مناسب می باشد. این چوب نیز همانند دیگر چوب ها با بافت تیره، دارای گسترگی در رنگ می باشد. برای تشریح ساده تر در مورد رنگ چوب راش، بدین گونه است که رنگ بیرونی این چوب سفید و سفید مایل به صورتی می باشد و رنگ درونی آن زرد روشن تا قهوه ای مایل به قرمز یا صورتی می باشد. الیاف این چوب معمولا موازی و یکنواخت می باشد که این خود برای ساخت سازه های چوبی ویژگی مثبتی به شمار می رود. البته لازم به ذکر است در تنه های غیر صنعتی چوب راش، گره هایی وجود دارد که در هنگام رنگ کردن چوب باعث مشکلاتی می شود. به طور معمول چوب راش دارای بو نمی باشد و این چوب در دسته ی چوب های معطر قرار نمی گیرد. جالب است بدانید در هنگام خمش و ضربه، چوب راش به نسبت دیگر چوب ها مقاوم تر می باشد. اما تنها ایرادی که می توان به این چوب گرفت ایجاد شکاف بر روی پره های امتدادی این چوب می باشد.

چوب راش اروپایی

چوب راش اروپایی که نام لاتین آن Fagus sylvatica می باشد، مانند دیگر گونه های این نوع چوب، دارای تراکم بالایی است. در ایران مدل های گوناگونی از چوب راش وجود دارد که شاخص ترین آن ها راش گرجستان و یا نوعی دیگر از این چوب راش آلمان می باشد. از خصوصیات راش آلمان گرانتر بودن و استاندارد بودن الوارهایش می باشد که می توان نام برد. راش اروپایی در مقایسه با راش ایرانی کم رنگ تر می باشد. وجود تنه های صنعتی راش اروپایی در بازار از نکات مهمی است که باعث بالا رفتن کیفیت الوار های این مدل چوب شده است. گاهی ممکن است رنگ الوار های چوب راش اروپایی تیره تر شود و رنگش بسیار شبیه به راش ایرانی شود که دلیل آن روشی است که در هنگام بخار دهی در چوب راش استفاده می شود. از دیگر ویژگی چوب راش اروپایی راست تار بودن و همچنین داشتن بافت یکنواخت و همگن آن می باشد. همین ویژگی راش اروپائی را از لحاظ کیفیت بالاتر از راش ایرانی قرار می دهد که دلیل اصلی آن وجود جنگل های صنعتی در اروپا می باشد.

چوب راش دارای بافتی همگن می باشد و دربرابر نفوذ حشرات و قارچ ها مقاوم است. از قابلیت های خوب این چوب می توان به آغشته شدن با انواع محلول های محافظتی چوب اشاره کرد. از دیگر مزیت های این چوب خوش تراش و منعطف بودن آن است که برای صنعت مبلمان سازی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. این چوب در دسته ی چوب های محکم و تقریبا سنگین جای دارد که دارای بافت و خطوطی زیبا می باشد.

از معایب چوب راش این است که تحمل گرمای زیاد و همچنین سرمای زیاد را ندارد و باید در محیطی معتدل مورد استفاده قرار گیرد تا آسیبی نبیند. این مسئله درمورد درخت راش هم صدق می کند. و در گرمای زیاد باعث سوختگی چوبش می شود و در هوای سرد نیز رشد آن متوقف می شود. به طور کلی درخت راش بیشتر سایه پسند می باشد. مورد بعدی که از معایب چوب راش می باشد، رطوبت آن است. چوب راش ایرانی به نسبت راش خارجی دارای رطوبت بیشتری می باشد. مورد دیگر وجود گره هایی بر روی سطح چوب می باشد که با رنگ کردن چوب، این گره ها رنگ را به خود جذب می کنند و باعث می شود که چوب سطحی ناصاف و زبر داشته باشد. انبساط و انقباض متعدد چوب راش خبر از آن می دهد که این چوب دربرابر شرایط آب و هوایی مختلف دوام بالایی ندارد.

یکی از چوب هایی که در ایران بیشترین سهم را در صنعت مبلمان سازی دارد، چوب راش می باشد. در ایران دو نوع چوب راش مورد استفاده قرار می گیرد که این دو نوع عبارتند از چوب راش ایرانی و چوب راش گرجستانی. چوب راش ایرانی به علت وجود گره هایی در سطح چوب که رنگ را به خود جذب می کند، باعث می شود که در آخر سطح صافی نداشته باشیم و همین امر دلیلی است تا چوب راش گرجستانی را برتر بدانیم. معمولا از چوب راش برای ساخت مبلمان کلاسیک استفاده می کنند. از دیگر مزیت چوب راش گرجستانی در برابر نوع ایرانی، قطر چوب راش گرجستانی است که به نسبت راش ایرانی بیشتر می باشد و همین امر موجب می شود تا نجار دست باز تری هنگام ساخت مبل داشته باشد.